Biografia autora                                                                                                                                     

Sofokles (ok. 496-406pne.) był jednym z trzech największych pisarzy tragedii w starożytnej Grecji. Był bardzo aktywny w świecie polityki oraz religii. Jego utwory skupiały się na ludzkich pożądaniach i ich połączenie z przeznaczeniem. Także do teatru greckiego wprowadził trzeciego aktora, co pozwalało na tworzenie bardziej skomplikowanych dialogów.

Geneza utworu                                                                                                             

Antygona skupia się na motywie konfliktu tragicznego pomiędzy prawem boskim (obowiązek pogrzebania brata) a prawem ludzkim (rozkaz Kreona zakazujący pochówku zdrajcy). Tragizm Antygony polega na tym, że niezależnie od wyboru, czeka ją klęska. Musi złamać albo boskie, albo ludzkie prawo.

Plan wydarzeń 

1. Wprowadzenie - Śmierć braci, wydanie edyktu zabraniający pochowania Polinejkesa

2. Decyzja Antygony - Decyzja pochówku Polinejkesa przez Antygonę

3. Aresztowanie - Złapanie Anygonę na gorącym uczynku, dziewczę broni swojej decyzji

4. Konflikt z Haimonem - Skazanie Antygonę na zamurowanie żywcem, próba Haimona przekonania ojca do zmiany decyzji

5. Ostrzeżenie Tejrezjasza - Przemowa Tejrezjasza do władcy o oburzeniu bogów

6. Katastrofa - Udanie się Kreona do grobowca by uwolnić Antygonę, powieszenie Antygony doprowadząca do samobójstwa Haimona i Eurydyka.
   
   

Refleksje po przeczytaniu

Do dodania

Refleksje po omówieniu

Omówienie lektury rzuciło światło na mój sposób myślenia na temat symboliki tej historii i też ogólnie na temat tragedii antycznej. 

Źródła

https://aleklasa.pl/liceum/c300-lektury/antygona-tragedia  

https://www.bryk.pl/lektury/sofokles/antygona.biografia-autora

https://www.bryk.pl/lektury/sofokles/antygona.geneza-utworu-i-gatunek

"Antygona", Sofokles

Hera (Junona)

Hera, trzecia córka Kronosa, była królową olimpu oraz boginią niebos i płodności. Urodzona w Argos lub na wyspie Samos, krótko po narodzinach była połknięta przez ojca i uratowana przez Zeusa, podobnie jak jej rodzeństwo. W czasie wojny bogów z tytanami Reja powierzyła jej opiece Okeanosa i Tethys, zanim brat odnalazł ją w Knossos na Krecie lub na górze Tornaks przybierając postać zziębniętej kukułki, którą Hera rozgrzewała w rękach potem wrócił do swej postaci i zmusił małżeństwo z nim. Na ślub przyszli wszyscy bogowie z dużą ilością podarunków i nazwano ten dzień świętem Dedala. Urodziła czworga dzieci: Ares, bóg wojny; Hebe, bogini młodości; Hefajstos, bóg kowalstwa oraz Ejlejtyja, bogini porodu. 

Jej atrybuty są między innymi: paw, lilia i owoc granatu

Geneza utworu

"Mitologia" Parandowskiego to zorganizowany zbiór mitów greckich oraz rzymskich mając na celu popularyzację i interpretację mitów wyjaśniających świat i wierzeń dawnych cywilizacji.

Otóż powody autorstwa utworu:

• Miłość do antyku: Jan Parandowski był wybitnym znawcą kultury starożytnej Grecji i Rzymu, co stanowiło główną inspirację do stworzenia "Mitologii".

• Popularyzacja wiedzy: Dzieło miało na celu przybliżenie współczesnemu czytelnikowi historii i wierzeń starożytnych, czyniąc je bardziej dostępnymi.

• Praca naukowa i pasja: Utwór jest efektem gruntownej wiedzy Parandowskiego oraz jego głębokiej pasji do tego tematu. 

Legendy kreteńskie - plan wydarzeń

1. Budowa labiryntu przez Dedala pod rozkazem króla krety, Minos

2. Tęsknota wynalazca za ojczyzną, prośba króla o wyjście z krety

3. Zamkięcie Dedala oraz jego syna, Ikara, w labiryncie.

4. Ucieczka ojca i syna z labiryntu przy użyciu skrzydeł ulepionych woskiem

5. Zbytnie zbliżenie Ikara do słońca, zgona syna

Źródła

https://pl.wikipedia.org/wiki/Hera

https://pl.wikipedia.org/wiki/Dedal

Jan Parandowski, Mitologia: Wierzenia i podania Greków i Rzymian